Tatakai Sekai
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexIndex  PortalPortal  ZoekenZoeken  Laatste afbeeldingenLaatste afbeeldingen  RegistrerenRegistreren  InloggenInloggen  

Deel | 
 

 Sleeping Potion .:. LUKA .:.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Mako
Mako


Ervaring : 31


Sleeping Potion .:. LUKA .:. Empty
BerichtOnderwerp: Sleeping Potion .:. LUKA .:.   Sleeping Potion .:. LUKA .:. Emptywo jun 13, 2012 3:25 pm

Sleeping Potion .:. LUKA .:. Untidledsds

Met zijn ogen gesloten lag hij daar op zijn rug. Het was stil hier, en dat deed hem goed. Hij hoefde nu even niet bang te zijn dat zijn vader zijn zusje iets aan zou doen. Want zijn zusje was met een vriendin iets gaan doen. En zijn vader zou toch pas laat in de avond thuiskomen. Om dronken neer te vallen in zijn bed, of op de bank. Meestal had hij de puf dan niet meer om nog iets te doen, maar soms was het anders. Een zucht gleed over in lippen en hij opende zijn ogen. Het gras was nog een beetje vochtig, maar dat maakte niks uit. Zijn shirt zou wel drogen. Het was een warme dag, en hij had besloten om een keer een T-shirt aan te doen. Niemand zou hem iets gaan vragen, maar voor de zekerheid waren er altijd leugens. Witte leugens, zo noemde hun vader het. Leugens die er niet toe deden. En ze hadden er ook niet echt toe gedaan. Hij had erdoor geen vrienden of dergelijke verloren,want hij had helemaal gene vrienden. Dus wat had hij te verliezen? Er waren wat wonden en blauwe plekken te zien op zijn armen. Zo erg was het niet dus hij kon net ze goed gevallen zijn. Het deed ook niet echt pijn, alleen zijn schouder deed sneller pijn. Hij was verkeerd terechtgekomen, met zijn schouder tegen de muur opgeknald. Op een best pijnlijke manier. Veel dacht hij niet, alleen zijn zusje bleef door zijn hoofd spoken. Hij hoopte dat het goed met haar ging. Ze leek namelijk altijd zo fragiel en klein. Alsof alles wat er kon gebeuren ook zou gebeuren als hij er niet voor haar was. Maar ze kon er niet tegen dat hij zo beschermend was. Hij begreep het wel, zij was niet zo dom als hem en maakte wel vrienden. Wou niet zo’n leven vol zorgen leiden, en ze wou ook niet dat Mako zo beschermend deed en haar niks liet doen. Dus had hij haar maar laten gaan. Die vriendin woonde niet ver weg, dus ze was er snel en makkelijk. Hij vertrouwde het wel wat beter dan vroeger, ze was namelijk geen klein kind meer. Zijn twee handen had hij onder zijn hoofd gelegd om deze een beetje te ondersteunen. Hij lag hier goed. Het was hier rustig, niemand die hem zou storen. Nee, bijna niemand kwam hier. Het leek hem zelden dat er hier iemand kwam, en als er iemand kwam waren het zeker geen druktemakers. Langzaam kwam hij overeind, voor heel even. Hij richtte zijn blik op het gras voor zich en zag enkele druppels omhoog zweven. Maar al snel schudde hij zijn hoofd lichtjes en liet hij de druppeltjes neervallen. Hij ging weer op zijn rug liggen en keek naar de blauwe lucht. De zon scheen echter heel fel in zijn oog en hij werd bijna gedwongen door het licht om zijn oog dicht te doen. Dus sloot hij zijn ogen. Een vogeltje hupste wat rond en tjilpte vrolijk. Dat was dan ook het enigste geluid dat er verder nog gemaakt werd. Langzaam dommelde hij lichtjes in, het was de rust die hij niet gewend was, die hem zo in slaap liet gaan. Hij kon het niet echt tegenhouden. Een zucht gleed over zijn lippen en langzaam viel hij meer in slaap. Hij begon een beetje onrustig te worden, niet echt fel of zo. Maar een heel klein beetje. Dat probleem had hij altijd al gehad. Slapen was voor hem zowat nooit fijn. Hij had zowat altijd nachtmerries. Want ja, eigenlijk was hij nog steeds bang dat er hem iets ging gebeuren. De manier waarop zijn vader zo kil had gezegd dat hij hem wel kon wurgen en het liefst zou doden in zijn slaap of zo. Het maakte hem bang, en het feit dat hij bang was deed hem iets. Hij voelde zich laf.
‘Slaapwel.’ Klonk er bars en gemeen. Ik zei niks, maar hoorde al snel de volgende woorden. ‘Voor altijd.’ Een gemene lach volgde en ik voelde vingers rond mijn keel..
# LUKA #


Laatst aangepast door Mako op wo jul 11, 2012 7:39 am; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Luka
Luka


Ervaring : 71


Sleeping Potion .:. LUKA .:. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Sleeping Potion .:. LUKA .:.   Sleeping Potion .:. LUKA .:. Emptydo jul 12, 2012 9:57 am





The day when the sky is going to disappear came,
And I woke up...
That's right, you were the one who created 'yesterday'.
There's been times when I spit words that I now can't take back.
But still, the words "thank you" are left in my heart.


Lief dagboek, het voelt nog steeds raar dat mijn broer en zus er niet meer zijn. Ik wou dat ze gewoon terug kwamen, zo simpel is het. Niet dat ik nu niet gelukkig ben. Nee, ik ben heel gelukkig! Maar vroeger was het zelfs nog beter. Ik bedoel, we waren zo'n leuke familie, zo samen met z'n drieeën. Nee, ik reken mijn ouders niet mee. Die waren er nooit. Die waren er nooit, ik en mijn broer en zus praatten nooit met ze. Eigenlijk waren mijn broer en zus een soort van mijn ouders. Raar, maar waar. Mika heeft ze nooit gekend. Het was al 4 jaar geleden dat ik ze voor het laatst heb gezien, twee jaar voordat ik Mika vond. Ze werden getraind tot goede krijgers. Mijn broer was een meester met het mes en mijn zus een expert met de boog. Ik weet nog goed dat ik als klein meisje altijd helemaal trots achter ze aan huppelde. Ja, ik ben echt ooit een klein en schattig meisje geweest. Ik had lang, groen haar en groene ogen. En net zoals nu, had ik altijd een schattige glimlach op mijn gezicht geplakt. Ik verschilde net zoveel met mijn broer als zus als dag en nacht. Ze waren een tweeling, leken sprekend op elkaar afgezien van het feit dat de één een jongen was en de ander een meisje. Ze hadden allebij blond haar en blauwe ogen. Een volkomen normaal uiterlijk voor iemand zonder element. Of misschien hadden ze wel een element, maar konden ze er nooit achter komen welke het was. Ze bezaten geen krachten en moesten zichzelf dus leren verdedigen doormiddel van wapens. Het mes en de boog dus. Ik wilde altijd al op ze lijken, ze waren mijn grote voorbeeld. Ik wilde net zo worden als zij. Maar op een gegeven moment waren ze weg. Foetsie. Poef. Kwijt. Ik wist al dat het mis was toen ik wakker werd in de ochtend en de boog van mijn zus en het mes van mijn broer in mijn kamer lagen. Ik heb nooit aan mijn ouders gevraagd hoe het nou zat, aangezien ik überhaupt nooit met ze praat, maar ik ben er heilig van overtuigd dat mijn vader de schuldige is. En het erge is is dat mensen zeggen dat het met me fout is gegaan toen ze verdwenen. Ze zijden dat ik aggresief en sadistisch was geworden. Onzin natuurlijk, ik ben helemaal niet aggresief nog sadistisch. Het komt er niet eens bij in de buurt! Ook werd er een tijd gezegd dat mijn acties waren gestopt toen ik Mika vond, maar dat ze al gauw weer verder gingen. Ach, ik snap mensen gewoon niet. Wat is nou het probleem aan mensen pijn toen wanneer ze jou pijn doen? Ik vind dat niet sadistsich hoor. Helemaal niet.

I can't hate you anymore- your determination when going on trips and your everyday smile.
Even from now on, thank you.
You're fading, but I never...


Het was eigenlijk erg onveilig voor het groen harige meisje om hier nu te zijn. Ze was niet bepaald geliefd, in geen enkele country. Haar naam was wel redelijk bekend. In een goede én slechte manier. De goede manier was dat ze uit een nobele familie kwam. De Megurine familie was erg rijk en stond bekend om de kracht en vechttechnieken die ze bezaten. Over het algemeen was iedereen in de Megurine familie een goede vechter. De slechte kant aan de bekendheid van haar naam was het Luka gedeelte. Er werden er geruchten verspreid over dat ze een kind van de duivel was. Onzin natuurlijk, Luka was een heel normaal kind, maar ze kon het gewoon niet helpen dat ze niet aangeraakt wilde worden. Iedereen die haar aanraakte kreeg problemen. Natuurlijk werd elke keer als er weer een slachtoffer viel het gerucht dat Luka Megurine had toegeslagen snel verspreid. Als je het meisje zo over straat zag lopen, zou je niet snel denken dat ze goed met een boog, laat staan een mes kon omgaan. Ja, Luka kon ook redelijk boogschieten, al was haar band en kracht met het mes vele malen beter. Ze droeg het mes en de boog van haar overleden siblings altijd bij zich. Zo voelde het alsof ze overal gesteund werd. De boog hing over haar rug terwijl het mes in haar zak zat. Ze glimlachtte even toen haar voeten die ze in het zuivere water van het meer doopte begonnen te tintelen. Een raar gevoel, maar niet vervelend. Langzaam stond ze op, droogte ze haar voeten en stak ze ze terug in haar schoenen. Rustig liep ze verder, met haar eeuwige schattige glimlach rond haar snoet. Ze vond het leven fijn. Het was geweldig. Jammer dat ze haar schoenen aan had, want anders kon ze de grasprietjes haar tenen voelen kietelen. Ze zuchtte even. Toen zag ze een gestalte in het gras liggen. Nog een glimlach, een grotere en ze liep geruisloos dichterbij. Hij kon haar vast niet horen, want ze maaktte amper geluid. Dat was het voordeel aan een niet al te lang, slank meisje zijn. Ze had nooit echt les gehad in de vecht of sluiptechnieken, omdat die in haar familie begonnen toen ze 14 was. Twee jaar geleden had het moeten beginnen, maar haar ouders hadden besloten dat het voor haar geen goed idee was. Ze had immers al vele mensen verwond, en als ze nog sterker zou worden.. Wat zou er dan gebeuren? Luka vond het niet erg. Geen training, betekende meer vrije tijd. En meer tijd om niets vermoedende knappe jongen te pesten. Luka glimlachtte en boog voorover, haar hoofd dichtbij die van de knappe jongen. Haar hoofd hing er net boven, dus als hij wakker zou worden was dat het eerste wat hij zag. 'Boe,' zei ze giegelend.


During nights I can't speak well, I don't mind if I forget words.
I'm going to smile, smile more than anyone.
And at the end, I'll cry more than anymore.
From today on, I will become your wind.
So you can forgive someone...




Terug naar boven Ga naar beneden
Mika
Mika


Ervaring : 28


Sleeping Potion .:. LUKA .:. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Sleeping Potion .:. LUKA .:.   Sleeping Potion .:. LUKA .:. Emptyza jul 14, 2012 9:28 am

Sleeping Potion .:. LUKA .:. Untidledsds



Ook al was het maar een van zijn vele nachtmerries, toch voelde het als levensecht aan. De lucht die hij kreeg om te ademen was minimaal en een paniek heerste over hem. Daarom sliep hij niet graag. Altijd had hij wel een of andere nachtmerrie, die hij als levensecht ervoer. Het gezicht dat hij voor zich zag was bedekt door een schaduw, en alleen de gemene lach op zijn lippen was te zien. Nogmaals gingen zijn handen naar zijn keel, om de handen bij zijn keel weg te krijgen. Niet dat het lukte, het was immers maar een nachtmerrie. Praten lukte hem niet, alle lucht die hij nu nog kreeg ging naar het ademen. Ook buiten de droom ging het zo. Ook daar voelde hij alles zo intens. Hij voelde hoe zin vaders nagels in zin nek prikten, natuurlijk waren er geen striemen rond zijn hals en nek als hij wakker werd, en waren de afdrukken van nagels ook niet in zijn nek te zien. Het gebeurde ook niet echt, maar toch voelde hij elk beetje pijn. Hij voelde het als de man zijn handen even wat losser liet, om ze dan weer strak rond Mako zijn keel aan te sluiten. Hij voelde hoe de lucht hem ontnomen werd. Hij voelde hoe hij in zin nachtmerrie nog net bleef leven, want wanneer hij dan toch wou dat er een einde kwam, dan mocht het er niet zijn.

‘Boe.’ Dat was het geluid wat hem wakker maakte. Een kleine simpele klank, nog niet eens zo luid, de verlossende klank die de greep liet verzwakken en ervoor zorgde dat er weer lucht bij zijn longen was. Een klank die hem lichtjes deed opschrikken. Hij schoot lichtjes omhoog en zijn lippen raakte die van het meisje hierbij. Per ongeluk natuurlijk, hij was geen pedofiel of zoiets. Hij trok zich meteen terug toen hij door had wat er nu eigenlijk was gebeurd. Hij krabbelde wat terug en zat nu tegenover het meisje. Een was zijn blik op haargericht. Een glimlach op haar gezicht,d ie hem ergens een beetje eng leek, maar toch een schattig uiterlijk. Ze had groen haar, wat een beetje apart was maar toch wel bij haar paste. Hij richtte zin blik naar beneden, waarbij zijn haar voor zijn ogen viel, en door de schaduw een deel van zijn gezicht niet te zien was. Daarbij zat hij nu onder een boom, waardoor details minder te zien waren, de blauwe plekken enzo op zijn armen waren dus vrijwel niet te zien. ‘S..’ Meer kwam er heel even niet uit zijn mond. Hij moest echt eens opletten met wat hij deed. Hij kon misschien niet weten dat het meisje daar zo boen hem hing met zijn hoofd, maar hij had moeten uitkijken. ‘Sorry.’ Kwam er uiteindelijk uit zijn mond. ‘Ik, h..’ Jep, en hij viel stil. Door zoiets falend gebeurde dit altijd. ‘Het was per ongeluk, sorry.’ Zei hij, ene beetje twijfelend. Bang voor de reactie. Het verschilde van persoon tot persoon. Maar bij negen van de tien zou je een rake klap tegen je wang mogen verwachten. Ach ja, moest dat zo zijn dan was het ook zijn eigen schuld. Hij moest maar opletten, zijn verdiende loon, niet? Hij keek het meisje aan. Groen haar, een schattig uiterlijk, een eeuwige glimlach. Het kon zijn dat hij mensen daarover had horen fluisteren. Kwam ze niet uit een of andere belangrike familie? Iets met Megu, nog wat. Hij wist het niet, veel lette hij er toch nooit op. Wat maakte e beter als je uit zo’n familie kwam? Niks volgens hem. Je was nog steeds een persoon. De één met wat meer geluk dan de andere. Maar verder was dat het ook.
# Ja, beetje flut, moet er weer inkomen met Mako. #
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud




Sleeping Potion .:. LUKA .:. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Sleeping Potion .:. LUKA .:.   Sleeping Potion .:. LUKA .:. Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 

Sleeping Potion .:. LUKA .:.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 

 Soortgelijke onderwerpen

-
» //Luka Megurine\\
» Megurine Luka | V.2
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Tatakai Sekai :: Countries ::  :: Mirror Lake-