Ze keek naar de wolken haar vingers waren opgekruld en ontspannen, langzaam dreven de wolken voorbij het was een ontspannend gezicht.. Ze zuchtte en sloot haar ogen, langzaam dommelde ze weg.. Maar niet te ver want voor die tijd blafte Yuji in haar oor. "YUJI!" zei ze en duwde hem zacht en speels weg, daarna glimlachte ze naar hem en barste in lachen uit. "Ik weet het, we hadden een reden om hier te komen, niet?" ze stond op, de wind blies haar haren opzij. Ze 'toverde' en zwarte mantel tevoorschijn en deet die om, haar armen gingen er niet door hij hing enkel over haar schouders hij had een grote kraag die opzij ging en hij eindigde ongeveer rond haar scheenbenen. Ze haalde Nietono no Shana uit de 'mantel'. Haar haar kleurde rood en vlammetjes sprongen rond haar. Ze pakte haar Katana met beide handen vast en probeerde enkele move's om het zo te zeggen. Na enkele minuten stopte ze weer, al haar spullen verdwenen. Haar blik was serieus en haar wenkbrauwen gefronsd, ze keek naar boven, naar de wolken..

[ En Kitsune ]

Kitsune zag iemand staan die naar de wolke keek Kitsune roept''HALLO IS DAAR IEMAND'' Kitsune wondt het maat eng Kistsune liep langzaan op haar nieuwen sandalen en met de woned op haar beden Kitsune had versschrikele pin en kon niet meer verred,haar gevoel was zwak en Kitsune viel neer van de pijn,het bloed liep uit Kitsune ze bennen Kistune dacht *ach kon iemand mij maar helpen au!!* en Kitsune kreeg een klap op haar oofde en kitsune viel flauw en deet niks meer.

[ en Misaki ]

"HALLO IS DAAR IEMAND?" ze keek in de verte, ja ze zag iemand, wankele met een rode kleur op haar benen. Bloed? Zal wel. "Hah?" ze had haar ogen dicht en keek lichtelijk verbaasd maargoed. Toen het meisje viel liep ze naar haar toe, pakte een lange tak en ging op ongeveer 70 cm afstand van haar op haar hurken en prikte tegen haar schouder. "Yuji, zal ze dood zijn?" ze rolde haar op haar rug en keek naar haar wond. Daar zou je mee moeten leven, als Warrior zijnde.. Ze pakte verband uit haar tas en schoof de broek/rok van haar omhoog en verbond haar been. Dat was geregeld.. Een evil grijns krulde haar lippen omhoog. Jiiiiiiiii ze staarde naar haar, ze was inderdaad levensloos. Ze duwde zachtjes tegen haar schouder. "Wordt 's wakker" zei ze. Geen reactie. Ze duwde iets harder, weer geen reactie. Ze pakte haar aan beide schouders tilde haar iets op en schudde haar hevig door elkaar. Hmmm... "Yuji, misschien is ze écht dood"

- I don't know why, but Misaki is kinda off today -

Kitsune keek lang zaam maar het lukte niet ze viel weer in de armen van een mijsje,venen later keek Kitsuen ze zag twee meisjes ze wou op staan maar dat lukt niet aan been zat in het verbandt Kitsune keek en dacht *hebben zij dat gedaan*''hoi wie zijn jullie en hebben julia dat verbant gedaan'' vroeg Kitsune de twee meijes keken elkaar aan en knikte ja Kitsune was aopgelucht en haar gevoel was veiling bij hun Kitsuen probeerde langzaam op te staan maat het lukt niet de twee meisje pakte haar armen Kistune dacht *wouw* even schrok even maar haar gevoel zij {ze willen je helpen lopen} en dat stelde Kitsune gerust een van de meisjes vroeg hoe ben ej aan die vont gekomen en Kitsuen vertelde het hele ver van de zwarte man en van haar zandalen en dat ze was gevallen,Kitsune was blij met de meisjes ze voelde gi veilig bij hen en dat maakte Kintsune gerust maar toch dacht ze * wie is tog die zwarte man en waar ging hij naar toe * en haat gevoel klopte niet goed maar Kitsune was blij dat ze hulp kreeg

[en misaki ]

[Wil je niet godmoden? bepalen wat een andere karakter doet/zegt,ik hoop dat je begrijpt dat Yuji geen mens is -_-]

Ze keek haar aan en gaapte.. "Hoi wie zijn jullie en hebben jullie dat verband gedaan" Ze keek haar aan -_- maar schudde haar hoofd heen en weer. "Ayuzawa Misaki, en dit is Yuji" sprak ze toonloos uit. Ze stond langzaam op en keek heen en weer agh er was niemand. "Yuji..Nobiru" Yuji, haar kleine wolf puppy groeide tot een wolf van op z'n minst 1.30 hoog. Ze sprong op zijn rug, oké ze had niet echt een reden ervoor maar ze wou op hem zitten hij was gewoon zo zacht en lief. "Wat doe je hier eigenlijk?" ze keek naar de andere kant. "Ohja, als je echt een Warrior bent zou je niet moeten flauwvallen van zoon wond" toonloos verlieten deze woorden haar mond. Ja, ze had een hekel aan mensen die daarvan flauwvallen daarbij had ze ook haat aan mensen die alles konden zonder hun best er voor te doen..

Kitsune zij ''maar is viel niet flauw van de wondt ik viel flauw omdat ik een klap op mijn hoofdt kreeg''Kistunse stond op maar haar nieuwen sandalen waren al kapot door het rennen Kitsune vondt dat jammer''oh ja bedankt voor dat verbant''zij Kitsune en ze liep weg maar ze keek een paar keer op en haar jonge vos je kwam uit de stuiken spring en ze liepen samen weg Kitsune dacht* jammer dat ze geen vriendinen wille worden* haar vosje deet een poet en keek droefig op het potje zat een wond Kitsune zij ''sorry ik heb geen verbandt'' ze pakte haar vosje op en ging weg.