Yusei keek opzij naar Ami. ‘Ik heb een idee,’ zei hij tegen zijn witte wolf, waarna hij rustig ging zitten. Ami keek hem vragend aan. ‘Ik ga vandaag zwemmen!’ zei Yusei lachend. Ami kefte even opgewonden. Die had daar dus ook wel zin. ‘Normaal heb ik hier nog ergens iets liggen om te zwemmen, gebreid door mijn moeder,’ zei hij en mompelend begon hij te zoeken. Toen hij even later een knielange broek in zijn handen hield, zwart met witte randjes, grijnsde hij. ‘De heupbanden zijn elastisch, dus het kan goed voor een zwembroek bedoeld zijn,’ zei hij en Ami kefte weer opgewonden. Yusei ging in een hutje, gooide zijn spijkerbroek en zijn shirt op de grond, waarna hij zijn broek aandeed die hij meestal gebruikte voor te gaan zwemmen. Hij noemde het dan ook gewoon een zwembroek, omdat het zo lekker zat en hij er natuurlijk mee kon zwemmen. Goh, zou hij een applaus krijgen voor die uitvinding? Hij grinnikte even en begon toen te rennen, met Ami naast zich. ‘Nu hopen dat ik niet duik op een ondiep stukje, dat zou echt mij weer gebeuren,’ zei hij lachend tegen Ami, waarna hij nog sneller begon te rennen. ‘Ik ben lekker sneller!’ zei hij en hij lachte. Ami probeerde hem in te halen, maar het ging uiteindelijk op een gelijke stand tussen die twee. Hij sloot zijn ogen en voelde de zon fel op hem schijnen. Ami kefte zachtjes en Yusei keek opzij. ‘Ah, je hebt een handdoek meegenomen, wat goed, maatje!’ zei hij en hij aaide het beest liefkozend, waarna hij een kus drukte op de kop van Ami. Toen hij het water zag, begon hij als een gek te brullen en sprong hij in het water, waarna hij begon te zwemmen. Ami sprong naast hem in het water. Even later dreef Yusei op zijn rug, naar de lucht kijkend. Hij keek naar zijn buik. ‘Ben ik gespierd?’ vroeg hij toen en hij keek opzij naar Ami. Die keek hem aan met een soort van lach. ‘Ja, maar het is een kippenborstje,’ hoorde hij Ami in zijn hoofd zeggen en Yusei pakte Ami vast bij zijn staart en gaf er een rukje aan. Ami grauwde en zette zijn tanden in Yuseis arm, maar beet niet door. Als hij dat wel zou hebben gedaan, had Yusei nu geen botten meer in zijn arm. Hij lachte even en schrok toen hij iets hoorde. Meteen was hij al erg alert.

&Quinn

Ze zette haar passen kalm vort. Het was een zonnige dag, dus dat betekende vooral voor der dat ze naar het Rimu River ging. Kevent hoorde ze een geluid achter der. Ze draaide zich om, een wit/bruine wolf pup kwam snel aangestomelt. Ze grijnsde 'Aah, daar ben je.' Ze pakte met haar hand het tere beestje op. Ze was der altijd kwijt waar zo ook heen ging. Erg vervelend was het niet, maar ooit op een dag kon het wel verkeerd af lopen. Ze aaide der kalm over haar hoofdje heen. Na enkele seconde zette ze haar voeten neer in het Rimu River gebied. Ze liep vervolgens een eindje verder en ging langs de water kant zitten. Het was een geweldig uitzicht om over het water heen te kijken. Ze zette Lore voorzichtig neer op de grond 'Zo, ga maar lekker spelen.' Zei ze kalm tegen Lore. Ze keek toe hoe ze achter haar staart aan rende. Een zinloos spelletje was dit, Je kan nooit je staart pakken. D's on mogelijk. Zachtjes liet ze zich veren in het doffe gras. Het gras kribbelde een beetje tussen haar voeten maar verder gaf ze er geen kik van. Ze sloot kalm haar ogen en ontspande zich. De zon lied haar witte huid een klein kleurtje geven.

Vervolgens werd ze wakker door een geluid. Ze zag hoe Lore op de grond knalde. Ze grijnsde, 'Gekkie want je ook bent.' Ze ging kalm zitten in het gras en klopte op haar boven been. Om een teken te geven dat ze naar der toe moest komen. Met een on handig loopje zach ze dat Lore er aan kwam gerent. Ze pakte der snel vast en zette der op haar schoot. Ze hield erg van dieren, ze gaven je rust. Ze aaide kalm de pup over haar vacht heen. Het voelde net of je de wolken vast hield. Zo zacht was een wolven pups vacht. Ze zuchtte en liet Lore van haar schoor af. En stond op.

Ze keek over het water heen tot dat ze een jongen zag. Ze was niet de eenige die de jongen zag. Wild begon Lore te keven. Geschrokken pakte ze haar op: 'Sst, je doet me schrikken.' Zei ze zacht tegen der. Ze legde haar weer op het gras neer. En sprong vervolgens het water in. Ze was eigenlijk wel benieuwd wie er in het water lach. Ze liet haar armen bewegen waardoor ze steeds weer een stukje verder kwam. Met een enthousiaste stem zei ze: 'Heeii!'