Met een klein flesje water en zijn andere spullen die hij altijd bij zich heeft, loopt Ugatsu de grot in. De grot splitst zich in twee gangen, waardoor Ugatsu zijn Mist Servant Technique gebruikt, en honderden slome klonen een gang in laat gaan, en zelf de andere ingaat. Hij ziet niks, waardoor het verstandig is om een Fire Country lid te zijn. Helaas is hij het tegenovergestelde. Ugatsu hoort voetstappen, maar kan dus niet zien wie het is. ''Blind Fist!'' gebruikt Ugatsu nu, waardoor hij heel rustig en geconcentreerd begint te vechten op geluid en instinct. Hij sluit hierbij ook zijn ogen.
Hij slaat nu richting de persoon, en trapt iemand onderuit. Hij hoort gekreun, en maakt een klein vuurtje met twee stenen en een stok. Hij ziet het gezicht nu van die persoon.

- Inspiloos, voor iedereen beschikbaar!
- Maximaal 3 personen

''Arh!'' Waarom lukt het niet! Geïrriteerd stak hij zijn zwaard in het water, hij zetten zijn hand plat op de handvat van de zwaard. ''Water Technique! Rage of the Ocean!'' hij trok de zwaard uit de grond en hield hem stevig vast met zijn rechterhand. Zijn linkervoet schoof hij wat naar achteren en zijn rechter voet een beetje opzij. Het water was al begonnen met het draaien om hem, maar verder gebeurden er niks. ''Het lukt niet..'' mompelde hij weer geïrriteerd terwijl hij de zwaard in de grond stak. Waarom niet? Had hij het zo vaak geoefend, en de pose was precies goed. De timing was precies goed. ''Misschien..'' Hij keek naar zijn zwaard, nee. Daaraan kon het niet liggen, de andere technieken met zijn zwaard lukte wel. Als de techniek zou lukken zou het zowel prachtig als dodelijk zijn. ''hmpf..'' bromde hij, eigenlijk was het op dit moment niet belangrijk, maar hij moest zijn hoofd leeg krijgen. Hij wist niet precies wat het was, hij voelde zich anders. Alsof er iets was gebeurd. Hij kon het niet beschrijven. Het was begonnen toen Misaki weg was gegaan, een van de eerste personen waar hij een normaal gesprek mee had. Misschien had hij vrienden nodig? Dat kon het wel zijn, al deze jaren dacht hij er niet eens aan, maar iedereen heeft personen nodig van zijn eigen leeftijd om mee te chillen. Dit was moeilijk, de meeste personen van de Water Country wisten wel dat hij een Traitor was, dus daar kon hij waarschijnlijk geen vrienden mee maken. De andere groepen zouden misschien wel kunnen, maar niemand zou iemand van een andere groep gelijk vertrouwen, of ze nou wisten of niet dat hij een traitor was.
Hij fronste. Hij moest zijn gedachten weer er van af krijgen, misschien kon hij de grot achter de waterval in gaan? Hij stak zijn zwaard even verticaal in de waterval om te kijken hoe diep het was. Het was dieper dan hij dacht.. Hij zou het niet overleven als hij er in een keer in zou rennen. Hij pakte zijn zwaard met beide handen, trok deze uit de waterval en deed twee stappen naar achteren. ''Aqua Slash!'' Hij sloeg horizontaal in de lucht, een water straal kwam van zijn zwaard. Een straal dat sterk genoeg zijn om stenen door midden te snijden en metaal te beschadigen. Het water ketste tegen de waterval. Het aanval haalde ongeveer 2 meter van de waterval en daarna verdween hij. Snel sprong hij samen met Nero door de waterval, hij kwam natuurlijk uit in de grot erachter.
Wat zou er zijn aan het einde van de grot? Hij zette zijn vinger onder zijn lip. Het zou leuk zijn om zo'n grot te verkennen. Met een grote glimlach rende hij naar voren, nero rende natuurlijk achter hem aan. ''Welke kant zullen we kiezen?'' vroeg hij aan zijn Pet. Nero keek op en snuffelde even aan de grond. ''Volgens is iemand net deze gang in gegaan,'' hoorde hij Nero zeggen. Satsuji fronste, moest hij nu naar links of rechts gaan? Hij kon naar de persoon van ervoor gaan maar hij kon ook naar de andere gang gaan om een gevecht te vermijden.. Als wou hij liever een gevecht vermeiden koos hij de linker gang. Hij rende door de gang, zijn voetsappen waren duidelijk hoorbaar omdat hij door het water liep. ''Blind Fist!'' hoorde hij opeens. Hoorde hij iemand zeggen. Met gemak ontweek hij de aanvallen. De persoon was niet echt slim, hij sloeg gewoon zijn richting op. Hij wachtte niet tot hij een opening zag. Hij sloeg gewoon! Hij hoorde iemand achter hem geraakt te worden. Hij keek om en zag een dier op de grond liggen. Deze hield zijn snuit vast. Hoe kon hij zomaar een dier slaan? Satsuji keek naar de persoon, hij was al gestopt met de aanvallen en was begonnen met een vuurtje te maken. Hij stond helemaal open. Hij pakte zijn zwaard tevoorschijn en legde deze bij Ugatsu de nek. Hij hoefde maar te bewegen en hij zou steken. ''Mij zul je niet verslaan..'' Hij grijnsde, en keek naar het gezicht van een persoon. Het was een Jongen, ongeveer 5 jaar ouder dan hem. Waarschijnlijk kwam hij van de water country. ''En jij bent?''

Mizume Falls

Ugatsu opende zijn ogen, en was nu gewend aan het donker. Hij zag het zwaard, door een soort ''flits'' over het zwaard heen, dankzij het licht dat de waterval nog doorliet. Danger (Soundtrack).. Ugatsu bewoog snel, waarbij hij zijn benen vooruit deed in de lucht, waardoor hij met zijn benen het zwaard vastpakte tussen de achterkant van zijn onderbeen en bovenbeen. Hij stond vervolgens op zijn handen. Hij keek de persoon schichtig aan, en vertrouwde hem niet helemaal. Hij leek op een Traitor van de Water Country.. Het was hem gewoon. Het was degene die zijn familie koelbloedig had vermoord. ''Mijn naam is Ugatsu Shimura. En jij bent, neem ik aan, Satsuji?'' sprak hij toen. Hij draaide zichzelf nu 360 grade, waarbij hij het zwaard losliet bij de 180'ste grade, waardoor Satsuji met het zwaard op de grond viel, tenzij het zwaard losliet. Hij ging nu normaal staan. Hij keek naar het mormel naast Satsuji. ''Mag ik vragen wat dat mormel naast je is?'' snauwde hij licht geïrriteerd. Hij maakte zijn ogen tot spleetjes en keek Satsuji hiermee aan. Hij stak nu vriendelijk zijn hand uit.

Soundtrack op het moment waar ik me hand uit stak <3

Met een rare beweging wist Ugatsu uit de situatie te ontsnappen. Hij bewoog zich zo dat hij nu zijn zwaard tussen zijn boven en onderbeen vast had. Geen slimme zet, als hij nu zijn aanval zou gebruiken, Aqua Slash. Zou hij zijn beide benen eraf kunnen snijden zonder de zwaard te bewegen. Dit deed hij echter niet voordat hij wist wie de persoon was. ''Mijn naam is Ugatsu Shimura. En jij bent, neem ik aan, Satsuji?'' Ugatsu Shimaru. Die naam zei hem niks. Voordat hij de kans kreeg om te antwoordde draaide hij 360 grade. Weer geen slimme zet, hij had nog een zwaard en 360 graden betekende 2 rondjes. Dan was hij twee keer met zijn rug naar hem toe gericht, en had hij dus twee keer de kans om te steken. Hij verwachtte al dat Ugatsu los zou laten dus zette hij zijn voet wat naar achteren zodat hij niet omver zou vallen zonder de zwaard los te laten. ''Mag ik vragen wat dat mormel naast je is?'' snauwde Ugatsu licht geïrriteerd. ''Ik ben inderdaad Satsuji..'' Hij keek de man kalm aan. Nu hij hem beter kon zien was het duidelijk dat hij van de Water Country kwam. ''Het ziet er naar uit dat je inderdaad geen dierenvriend bent..'' mompelde hij. Hoe durfde hij, hij noemde Nero zomaar een mormel. ''Het is een Panter, een baby panter..'' Hij keek hem droog aan.
Hij pakte zijn andere zwaard tevoorschijn en zette wat stappen achteruit om ruimte te creëren. Je zou zeggen dat als iemand ouder was en in een clan zat hij meer ervaring zou hebben. Dit was niet altijd waar. Als je zoals hem in de wildernis leefde leerde je voor jezelf zorgen. Je trainde alleen, en de personen die achter je aan kwamen waren een goeie training. Hij grijnsde. Hij had geen zin in een gevecht, hij zou voor een afleiding zorgen en dan door gaan dieper de grot in. ''Hmm..'' Chakra verzamelde zich om zijn voeten heen, dit was natuurlijk niet te zien. In de midden van lucht sloeg hij eens met zijn zwaard zodat er een straal water naar de persoon schoot. Gelijk rende hij tegen de muur aan, en door op het plafon. Hij begon te rennen, dieper de grot in.

(360 graden is een heel rondje, 180 is een halve. )

Ugatsu had zijn ogen nogsteeds tot spleetjes en hij keek Satsuji goed aan. Hij werd aangesproken als ''geen dierenvriend''. ''Ik ben geen dierenvriend nee, maar ik ben geen beul.'' sprak hij toen kalm. Wat later, na een klein gesprekje, sloeg de Traitor, inderdaad Satsuji, een gat in het plafond, waardoor er water de grot in stroomde. Als het schaken was, zou het een slechte zet zijn. De grot kon hierbij vollopen. Ugatsu pakte een Poison Bottle, en haalde de kurk eruit, waardoor hij het gat vulde met de kurk. Hij gooide het flesje nu richting Satsuji, en hij raakte Satsuji's voet net. Het vergif zou door zijn schoenen brandde, en als Satsuji het niet weghaalt, ook door zijn voeten. In een andere gang, die bij Satsuji uitkwam, kwam een deel van de slome klonen die hij op het begin had gemaakt. Steeds als je er een doodde, kwamen er twee terug voor hem in de plaats. De klonen konden helaas alleen Shurikens en Kunais gooien, en met wapens vechten. Sommige hadden een Kusarigama, een kleine Scythe aan een ijzeren ketting, het wapen wat gebruikt werd door Ugastu's idool, Hanzö. Ugastu rende op Satsuji af. ''Schaak..'' sprak Ugastu toen.

[Srry. Eigenlijk iel hij jou aan met de aanval, en terwijl jij bezig was gin hij verder de grot in, maar ik maak er wel wat van hoe jij ut zegt. ]
[Je zit aan ut godmodden, je mag niet bepalen of je me raakt of niet.]

''Ik ben geen dierenvriend nee, maar ik ben geen beul.'' Had de persoon, Ugatsu, van de water Country gezegd. Geen dierenbeul dus, hij had de dier wel eerder op de grond geslagen. Snel sprong hij door de gat die hij had gemaakt, en kwam nu uit in de andere gat. De Poison Bottle had hij net kunnen ontwijken. Hij kwam uit bij de vele andere Ugatsu's. Fuck, water clonen. Hij wist natuurlijk als een ex- water country lid al hoe deze werkte. Als hij ze zou vernietigen zouden er meer in de plaats komen, dus moest hij ze gevangen nemen. Hij zette zijn handen bij elkaar waardoor er 2 bubbeltjes tevoorschijn kwamen, hij schoot deze naar twee verschillende groepen clonen. Elke van de bubbels slokte twee clonen op. Deze bubbels waren amper te breken, en niet gevuld met water. Normaal vulde hij ze wel met water. Dit keer niet ze zouden kunnen verdrinken en dan zouden ze dood gaan. Dit betekende dat er weer meet clonen zouden komen. Met een van zijn zwaarden sloeg hij de kunai's en shurikens die naar hem gegooid werden weg. Hij bleef door rennen door de gangen tot hij ze uiteindelijk had afgeschud. ''Je kan tevoorschijn komen, nero.'' Hij pakte zijn tas tevoorschijn en opende de rits. Hij had Nero er snel in verborgen toen hij zag dat er zo veel waren.
De panter kwam uit de tas en ging naast hem staan. ''Dat heb je snel afgehandeld.'' Satsuji schudde zijn hoofd heen en weer. ''Heb ik nog niet, hij loopt hier ergens nog rond.'' Hij hield er niet van om mensen te doden, hij had dan nog niemand gedood, niet dat hij zich kon herinneren. Toch werd hij van vele doden beschuldigd in de Water Country, eerst was het alleen zijn eigen familie. Paar maanden later kwamen er nog meer verhalen bij van andere families. ''Laten we gaan naar het einde van de grot, misschien is er een uitgang.'' Hij begon op gehaast tempo door de grotten te lopen. Deze waren ondertussen veel mooier dan bij het begin. Er zaten allemaal kristallen aan de muur geplakt. Ze gaven licht zodat je kon zien in de grot en het een mooi beeld was. Hij kwam uit bij een grote open plek in de grot. Hier was een klein meertje, onder de waterval. Er zat vast ergens een gat. Dit betekende dat er steeds druppeltjes naar binnen vielen zodat de meer steeds groter werd. Uiteindelijk zouden de gangen overstromen, maar dit kon honderden jaren duren. Op het moment kwam het water te langzaam erbij, het zou wel versneld worden als de gat groter zou worden. Dit zou alleen kunnen gebeuren door een explosie of iets in de richting..
''Fuck!'' mompelde hij. Hij was helemaal vergeten dat hij zich juist moest haasten omdat er iemand achter hem aan zat. Hij moest een uitgang vinden. Hij keek om zich heen, nee. Er was geen duidelijke uitgang. ''Misschien..'' Hij keek weer naar de ondergrondse meer. Misschien was het niet zoals hij dacht. Misschien was er geen gat die de meer steeds bijvulde maar een ondergrondse gat. Dat de meer verbonden was met de waterval. Hij fronste, hij zou het kunnen proberen..

[Ik neem aan dat ik de clonen wel gevangen mag nemen omdat het clonen zijn en niet de echte.]

[Excuse-moi, maar verder: De clonen zijn extreem sloom, ze kunnen niet rennen, maar ze vallen je wel aan, maar ook erg sloom dus ze zullen bijna altijd missen, tenzij je vast word gezet. Op het begin had ik er honderden van gemaakt, ongeveer 50 moet je dan gevangen nemen, want een deel was hierheen gekomen, of 25. Beslis maar.]

Ugatsu zag wat hij deed met de bellen, en besloot het op zijn manier te doen. Hij pakte een Poison Bottle, en gooide die kapot op de muur, waardoor de muur smolt tot aan de andere kant, waar het stopt met muur zijn. Hierdoor kwam Ugatsu in een andere gang, dat hem bij een groot beest bracht. Ongeveer 5 á 7 meter groot. Ugatsu wist niet wat hij zag. Het beest had enorme slagtanden, en een grote bos haar. Ugatsu liep achteruit, maar hij botste tegen iets aan. Achter hem stond een kleinere versie van het beest, dat hem even boos aan kijk als de grotere. Ugatsu lachte. ''Puk en Muk?'' zei hij toen, doodleuk. Hij sprong nu naar het midden van de grote ruimte, waar Puk en Muk zich schuilhielden. ''Swamp of the Underworld!'' sprak Ugatsu luid, waarop hij de grote versie, die hij Puk noemde, in een grote modderige poel vastzette. Hij kon hierdoor niet bewegen, en als hij dat deed zou het uitglijden. ''Mist Servant Technique!'' gebruikte Ugatsu vervolgens, waarop hij 25 klonen van hem op Puk afstuurde. ''Jij bent nu aan de beurt, kleintje.'' zei hij toen. Het leek of Muk hem kon verstaan, want hij rende als een stier op Ugatsu af. Ugatsu werd hierbij getroffen door een slagtand, maar hield zich er volgens aan vast. Het beest draaide zich om, en wist blijkbaar niet dat Ugatsu inmiddels op zijn hoofd was geklommen. De grote versie van het beest zat inmiddels vol met Kunais en Shurikens. Ugatsu lachte, en sprong vlak voor het kleintje. ''Ice Sphere Technique!'' Een techniek die Ugatsu maar zelden gebruikte. Het beest zat vast in een blok van circa 8 meter dik, hoog, en breed. Het beest zou sterven door onderkoeld te raken, door te sterven van hongersnood of door te weinig zuurstof. Ugatsu ging inmiddels verder, op zoek naar de moordenaar Satsuji.

Satsuji bleef naar het water kijken, hij zou wel naar beneden kunnen gaan. Hij kon namelijk onder water ademen. Het probleem was dat Nero, zijn pet, dat niet kon. Dus als hij te lang onder water zou blijven zou Nero dood gaan. Dit kon hij hem niet aan doen. Hij moest terug gaan, via de normale ingang. Hij draaide zich om en keek naar de verschillende grotten. Welke zou hij moeten kiezen? Hij zetten zijn vinger onder zijn lip en maakte een denk geluid. ''Nero. Jij mag kiezen!'' De panter rende naar een van de gangen en begon te snuffelen. ''Deze!'' hoorde hij de panter zeggen. Satsuji knikte. ''Okeey! Ga maar weer in mijn tas voor de zekerheid,'' zei Satsuji daarna. Hij opende zijn tas en de panter knikte. Hij klom de tas in en Satsuji deed de tas weer dicht, op een kleine kiertje na zodat hij een normale hoeveelheid lucht zou krijgen.
Hij keek even in de gang, toen hij niks zag en hoorde besloot hij maar naar binnen te gaan. Hij rende de gang, oplettend of hij Ugatsu zag. Hij grijnsde, nee. Hij zag nog niemand. Gelukkig maar, misschien kon hij de einde echt halen zonder een gevecht. Deze gedachte stopte toen hij een gedaante zag. Eerst dacht hij dat het Ugatsu was omdat Ugatsu ongeveer dezelfde lengte had, maar het was hem niet. Hij keek naar de rare dier. Het leek eigenlijk op een geit die stond op twee poten, maar de bovenlichaam had een slangachtige huid.
Zijn grijns verdween, hij wou dit afmaken zonder de beest te veel schade te geven. Dit gevecht mocht natuurlijk niet te lang duren. De beest leek hem boos aan te kijken. Hij opende zijn mond en schoot zuur naar hem toe. Snel sprong hij naar achteren. Hij keek naar de plek waar de zuur was gevallen. Een grote gat? Wat voor beest was dit, hij kende geen dieren die zuur spuugde. Weer spuugde het beest zuur, hij moest iets verzinnen. Hij sprong aan de zijkant en rende langs het beest. Hij gaf hem een knietje in de maag zodat de meest naar zijn maag zou grijpen. Nu bukte hij dus en kon zijn voet de beest zijn hoofd makkelijk raken. Hij schopte hard tegen de hoofd. De beest vloog naar de muur toe en bleef bewusteloos liggen. Dat was snel..

Ugatsu hoorde een geluid, van een van de gangen die zich splitsten bij de gang waar Ugatsu daarnet in was gegaan. Hij zag daar weer .. Satsuji. Hij zag het beest, waarvan hij het zuur altijd in zijn Poison Bottles deed. Hij kietelde bij zijn keel, waardoor er een grote hoeveelheid zuur in de Poison Bottles kwam. Deze smolten echter niet, want ze waren gemaakt van een speciaal mineraal. Hij stopte zijn gevulde Poison Bottles onder zijn pak, na een kurk er te hebben in gestopt. Hij rende nu richting Satsuji. De laatste groep van Mist Servants, die hij op het begin had gemaakt, kwam nu achter Satsuji. Satsuji werd nu bekogeld met een grote hoeveelheid Kunais en Shurikens. Sommige Kunais en Shurikens raakte de Mist Servants van Ugatsu, maar dat maakte er alleen maar meer van. Nadat de groep weer was verdubbeld, na een tijdje gooien met wapens, en het ontwijken van, kwam de ene groep Mist Servants van Ugatsu uit de gang waar hij zelf ook vandaan kwam. Ugatsu beveelde de Mist Servants om Satsuji te omsingelen, dit deden ze echter sneller dan hoe ze liepen. Ugatsu gebruikte Hydrification Technique, waardoor hij in een plasje water veranderde. Hij groeide hierbij echter, waardoor de gangen nu volstonden met water, die Ugatsu kon besturen. Hij lachte duivels, en liet zijn lichaam in het water komen. Met zijn zuurstofmasker kon hij echter ademen, want het maakte zuurstof uit water en normale lucht. Ugatsu schoot op Satsuji af, met een groot arsenaal van Kunais op verschillende plekken. Van zijn schouders, tot zijn voeten, het maakte niet uit. ''Water Release: Dragon Whip!'' Ugatsu had nu een van water gemaakte whip in zijn hand, die nu erg sterk was, door de hoeveelheid water in de gangen. Het water was nu verdwenen, en de Whip was nu echter bijna onbreekbaar. Het geleidde hierdoor ook geen bliksem meer mee. Hij gooide zijn whip nu op Satsuji, na al zijn Kunais te hebben gegooid richting hem, samen met een groot aantal van Mist Servants.

Hij begon dingen achter hem te horen, ze waren dichterbij dan hij dacht. Tijdens zijn gevecht hadden ze hem vast kunnen inhalen. Hij had de beest gewoon moeten negeren. ''Hou je vast, Nero..'' Alleen Nero zou dit kunnen horen. Hij sprong in de lucht en draaide om in mid- air. Zijn zwaard draaide hij mee, vele kunai's sloeg hij naar de grond. Hij lande op twee voeten en keek ze met een grijns aan. Hij begon wild met zijn zwaard heen en weer te slaan zodat de rest van de kunai die op hem afkwamen nu ook op de grond lagen. Nu de Mist Servants. Als het goed was zat er water in mist. Dus die kon hij bevriezen, dit zorgde er niet voor dat ze dood zouden gaan. Hij rende op ze af en aangezien ze zo langzaam waren kon hij makkelijk bij hun komen zonder geraakt te worden. Bij elke aanraking bevroor er een. Hij hoefde ze alleen maar met een vinger te raken en het was voor hun afgelopen. Nu was er nog maar een persoon over, deze stond met een wip die gemaakt was van water. Hij grijnsde. De wip was voor hem geen probleem. De wip werd naar hem toe geslagen en hij ving de whip op. Hij bevroor snel en als Ugatsu niet zou loslaten zou hij mee bevriezen. ''Ik heb geen zin om achtervolgd te worden..'' zei hij kill.

Natuurlijk had hij geen zin in een gevecht, maar als hij gestalkt zou worden zou hij liever vechten. ''Dit is je laatste kans, als je nu niet stopt met de aanval zal ik je moeten doden.'' Natuurlijk blufte hij gewoon, zelfs als iemand hem zou vragen om dood te willen zou hij het niet doen. Hij kon er gewoon niet tegen, misschien wel als iemand heel veel leed. Dan was het eigenlijk helpen, maar dit was hem nog nooit overkomen. 'Dus, stop je met de aanval of wil je liever dat ik je kop eraf ruk en hem aan een van deze dieren voer,'' zei hij kill. ''Dan zul je opgegeten door de dieren die je zo haat.''

[De Whip zelf is van ijs..? Maar: Worden hier handseals gebruikt voor technieken?']

Ugatsu lachte hard, kijkend naar Satsuji. ''Dragon Whip, Sukëru!'' Na dit te hebben gezegd, veranderde de Whip. Het werd kleiner, waardoor het Satsuji's hand vastzette, als hij niet gauw losliet. De Whip kwam hierbij ook naar Ugatsu. (Soundtrack ~ Counter Attack) Ugatsu keek met een hoofd, wat gebogen naar achter, kwaadaardig en eng richting Satsuji. Hij brak de Whip, waardoor er kleine stukjes ijs op de grond kwamen. Time to finish this, dacht Ugatsu, waarop hij een paar verschillende handseals maakte: ''Water Release: Ice Darts!'' De stukjes Ice schoten omhoog, en Ugatsu schoot ze richting Satsuji's richting met een ongelooflijk hoge snelheid. Ze kwamen alleen maar hoog aan, waardoor ze alleen maar het hoofd, zijn haar, of een deel van zijn schouders kon raken, maar hierbij ook zijn keel. Om via de grond aan te vallen gebruikte hij: ''Water Release: Rising Water Slice!'' Een sterke watervlaag ging door de grond, die stenen in zijn pad met gemak kapot maakte, of eerder gezegd vernietigde. Ugatsu gebruikte bijna al zijn technieken in dit gevecht, hij was eerlijk gezegd best sterk.. Dit had hij althans wel verwacht, van een Traitor zoals hem.

[Srry, had ik niet begrepen]

''Dragon Whip, Sukëru!'' Snel liet hij de whip los aangezien hij verwachte dat het een aanval zou zijn. Dit was het niet, de whip werd alleen kleiner zodat Ugatsu het kapot kon maken. ''Water Release: Ice Darts!'' riep hij nu. De ice Darts logen naar hem toe. HIj pakte zijn zwaard tevoorschijn en sloeg snel de grote aantal kapot. Er waren een paar die hij niet kapot kon slaan, maar met een snelle beweging zorgde hij ervoor dat ze hem net mistte. Op een na, eentje vloog langs zijn wang zodat er nu een snee langs zijn wang zat. De dart bleef niet steken aangezien hij hem net had geraakt, dus hij bleef door vliegen nadat Satsuji geraakt werd. Satsuji pakte met zijn vrije hand snel naar zijn wang, hij veegde de bloed weg en richtte zich weer op Ugatsu die alweer een nieuwe aanval uitriep. Hoeveel technieken had hij wel? En ging zijn Chakra nooit op? Hij sprong in de lucht en ontweek de nieuwe aanval snel, gelukkig. Deze aanval zag er namelijk best gevaarlijk uit. Hij zette zich af tegen de muur en schoot nu naar Ugatsu. Hij lande net voor Ugatsu neer en sloeg in mid- air met zijn zwaard. Net voor het gezicht voor Ugatsu. Ugatsu zou nu denken dat hij hem had gemist, maar dit was niet perse het geval. Er kwam natuurlijk water van de zwaard af wat leek op de aanval die hij als laatst gebruikt had, de water slice. In beide kracht en uiterlijk. Daarna sprong hij weer wat naar achteren om afstand te creëren.

[Geeft niks, Tatakai Sekai is ook een community, and if you're part of the community your loved by me Dus no sorryyyy, Avé Mariaaaaa]

Ugatsu hijgde even, na het opmaken van al zijn chakra. Deze jongen was misschien te sterk voor hem. Hij had hem gewoon moeten afmaken, zoals hij dat altijd doet. In Stealth mode. Hij keek naar hoe hij alle aanvallen ontweek, en daarna zelf een aanval maakte. Ugatsu ontwijkde deze, maar wist niet dat het een water slice was. Hij had de beweging eerder gezien.. Of toch niet? Hij herinnerde zich het helaas niet meer, maar had wel de tijd om een snelle counter attack te verzinnen. Hij keerde zich net op tijd om, maar een deel van zijn haar werd afgesneden door het water van Satsuji, en ook sneed hij zich bij zijn elleboog. Deze was wat dieper dan Satsuji althans. Hij bloedde best hevig, maar liet zich niet kennen. Hij rende op Satsuji af om eens te laten zien hoe hij te werk gaat! Hij trok snel een Kunai, waarmee hij verschillende hack&slash bewegingen maakte richting Satsuji. Hij liet de chakra rustig komen, want hij nam korte pauzes na een paar aanvallen. Hij sloeg net voor Satsuji's oog met zijn Kunai, en trok met zijn andere hand zijn Poison Bottle, die hij op Satsuji gooide. Als hij mis zou zijn, zouden er gelukkig spetters komen, maar hierbij bracht hij zichzelf ook in gevaar.

Dakotah was aan het rennen. Ze wou haar energie er even uithebben en misschien even naar een of andere grot gaan om daar uit te rusten. Daar waren immers geen mensen die het op haar gemunt hadden en dat zou ze eigenlijk wel fijn vinden. Ze rende zo hard ze kon en Micah volgde haar uitgelaten. Haar wolf keek haar uitdagend aan, alsof ze nu nog harder kon rennen. Nou ja, soms rende ze echt als een meid. Maar dan ook echt als een meid. Slomer dan een schildpad, was dat. Het enige goede wat er afgelopen tijd gebeurd was, was dat ze Satsuji, haar neef, tegen was gekomen. Ze had hem het een en ander uitgelegd en had graag samen met hem gereisd, maar hij was er wel opeens vandoor. Nou ja, zij zou dat eigenlijk ook gewoon moeten doen. Ze zuchtte en rende verder. Pas toen ze bij een grot aankwam, hield ze halt. Het was nog een heel gedoe om van hier naar daar te rennen, maar gelukkig was de afstand wel goed meegevallen. Ze zuchtte toen Micah opgewonden kefte en richting een kant keek. ‘Micah, nu niet. Ik ben moe. Ik wil even uitrusten,’ zei ze en ze lachte toen Micah opnieuw piepte en zijn neus tegen haar been duwde. ‘Jij klein, ongeduldig mormel,’ vloekte ze en Micah sprong omhoog, waardoor zijn snuit tegen haar kin kwam. Als Micah zo deed, dan was er echt iets. ‘Leid me maar, jongen,’ zei ze en ze volgde haar wolf die uitgelaten in de grot begon te rennen. Met moeite wist Dakotah hem bij te houden. Iets met Satsuji? Het leek er in elk geval wel op. Micah deed alleen maar zo in ernstig gevaar, net als toen ze haar vader wou aanvallen met het mes, toen had hij ook zo geblaft. Dakotah pufte even toen ze aankwam en hoorde al gelijk iets. Haar hand schoot naar haar heup en voorzichtig sloop ze dichterbij. Toen ze Satsuji kende in het weinige licht, schrok ze. Ze trok haar boomerang. Toen iemand op hem afkwam, gooide ze haar boomerang. Ze had geen idee wie ze geraakt had, maar ze dacht wel dat ze een schreeuw hoorde. Meestal ging haar boomerang doelbewust op diegene af die zij wou, dat was dus niet Satsuji. Ze ving haar boomerang handig terug op en wachtte af. Ze hield haar handen bij elkaar, om een waterval te creëren voor als de man – of wie het ook was – op haar af wou lopen. Micah gromde woest en keek naar de man, maar Dakotah dwong hem om niet dichterbij te komen. Het was beter als ze in de schaduwen bleven. Opnieuw gooide Dakotah haar boomerang en ving hem weer op, niet wetend of ze raak had gesmeten.

- Ik join D: -

- Sure -

Ugatsu, die ondertussen nog in gevecht was met Satsuji, kon nog net de Boomerang ontwijken, maar die liet een grote snee achter op zijn wang. Hij legde zijn hand op de muur, achter Satsuji, en deed een achterwaartse salto trap, die of op zijn hoofd kwam, of over zijn ribben, wat ontzettend veel pijn deed. Hij duwde met twee voeten op de muur vervolgens, en sprong op Satsuji draaiend, en in die draai gooide hij een Shuriken richting het meisje dat de Boomerang gooide. Hij had al een deel van zijn Chakra weer opgewekt, maar bleef nu toch op afstand. Hij sprong twee keer achteruit, en stond ongeveer 8 meter van hem vandaan. Hij wreef eenmalig met zijn vuist over de snee, en liet een ''hmph.'' geluidje horen. ''Niet slecht..'' sprak hij toen. Hij gebruikte snel Hydrification Technique, waardoor hij zichzelf weer in een plasje water veranderde. Hij verdween uit het zicht van beide, en kwam achter Dakotah terecht met een Kunai bij haar keel, en zijn voet op de grond gedrukte wolf van Dakotah. ''Ik neem aan, dat ze belangrijk voor je is.'' zei hij toen. Zo doodde hij vaak iemand.

[Dakotah, voordat je denkt: Ik had toch waterval? ofzo, Hydrification Technique verandert Ugatsu in een plasje water, dus die kan daar makkelijk doorheen, aangezien het water zich bij elkaar houd.]

Ugatsu zag Satsuji een ijzige aanval doen op het water. Hij was best slim. Hij gaf Ja op het antwoord dat ze belangrijk was. Satsuji zou dus altijd iets doen voor dat meisje. Hij wist genoeg, maar nu eerst los komen. Hij legde zijn hand op het ijs, en nam het water in zich op. Hehe.. (Soundtrack die nu speelt (A) Ugatsu verdween weer uit hun zicht, en gebruikte weer Hydrification Technique. Hij verdween in de grond, en maakte daar een kloon. Hij kwam weer boven, en hij liep rustig op hun af. Twee Kunais, één in elke hand. ''Hehehe.. Dacht je echt dat je zo makkelijk van me af was?'' zei hij toen kalm. Hij rende nu op hun af, en viel ze aan zonder enige defensieve bewegingen.

[Ik begrijp je post niet echt.. maar oké xD]

Ugatsu kreeg een enorme straal water tegen zich aan, waardoor hij keihard tegen een rots aanknalde, en daar weer achter belandde. Een kreun verliet zijn lippen, en je zag bijna rook wolken uit zijn neus komen. Hij was zo woedend als maar kan, maar besloot nu rustig af te wachten. Hij had na een paar minuten wat chakra teruggekregen, en sprong weer terug. ''HAHAHA! KYÜBAN! BAKA! ANATA WA IMA SHINDE IRU! HAHA!'' schreeuwde Ugatsu, met deze lach (klik) Hij rende alweer op hun af, en van achter kwam zijn kloon die hij eerder had gemaakt. ''Ice Sphere Technique!'' schreeuwde hij. (Ice Sphere Technique bevriest je totaal, en je kan niks doen als je er eenmaal in zit.) Hij gooide vervolgens een Kunai met een Exploding Tag eraan, die al afging, op de Mist Servants in de grot, die bevroren waren door Satsuji, eerder dit gevecht. De Kunai haalde 't net niet, de ingang die daar was was nu ingestort. Ugatsu sprong over hun heen, nadat hij de techniek had gebruikt, en gooide Shurikens in een cirkel om hun heen.

Ugatsu keek kwaad naar de twee. Wacht eens even.. Hij blokte zijn Ice Sphere Techniek met .. zag hij het goed .. bloed?! Ugatsu werd kwaad, omdat een zielig stukje bloed zijn techniek niet moest blokkeren! Ugatsu wou op ze af rennen, maar het had geen zin. Satsuji had de ingang naar het meisje en Satsuji geblokkeerd. Ugatsu ging rustig zitten, trok zijn zuurstofmasker af, sloot zijn ogen, en ging vervolgens in kleermakerszit zitten. Hij deed een bepaalde handseal, om zo chakra te herstellen. Hij deed dit een paar minuten. Satsuji en het meisje zouden wel weg zijn. ''Water Release: Rising Water Slicer!'' zei hij, waarop hij een paar handseals deed in een combinatie, en een grote verticale watergolf schoot door de hoop stenen. Het was niet goed genoeg. ''Lets go.'' sprak Ugatsu tegen zichzelf. Hij gebruikte weer Hydrification Technique, die eigenlijk weinig chakra kostte. Hij ging door de stenen heen, en kwam bij de plek waar Satsuji en het meisje waren. Hij werd weer menselijk, en glimlachte. ''Dat was simpel.'' zei hij toen.

Dakotah knikte opgelucht. Haar glimlach verdween echter weer. ‘Nee, stomme sukkel! Ga nu niet de held uithangen!’ waarschuwde ze Satsuji, maar hij was al weg. ‘Verdomme!’ vloekte ze. Ze schrok. Dezelfde dingen als wat haar arm geraakt had, kwamen op hun af. Met een paar snelle bewegingen met haar boemerang, kon zij ze grotendeels afweren. Ze deed wat Satsuji vroeg. ‘Help mee!’ gromde ze tegen Micah, die haar eerst verbaasd aankeek maar toen gauw begon mee te helpen. Met kracht tilde ze enkele stenen weg, maar het lukte haar niet. Woedend gaf ze een trap tegen een steen. Ze keek om, maar schrok. Ze probeerde een steen weg te halen en liet haar bubbels en haar waterval als een stroom ertegenaan gaan. Een klein gaatje ontstond. Ze schrok toen ze iets hoorde en keek achterom. ‘Satsuji! Kijk uit!’ schreeuwde ze en ze pakte haar boemerang. Ze gooide die recht naar de man toe en ving hem weer op toen hij terugkwam. Ze zuchtte even en begon weer op het gaatje in te werken. Een steen rolde weg, waardoor een andere ook wegrolde. ‘Satsuji, we kunnen erdoor!’ riep ze.

- Kort, sorry, reclame is ook zo snel voorbij! -

Ugatsu keek op van het meisje dat hem opmerkte. Hij kreeg een licht geïrriteerd gevoel, dankzij het feit dat Satsuji hem een stalker noemde. Satsuji gooide een grote rots naar hem, en het meisje gooide haar boomerang. Tijd om iets nieuws te proberen, dan maar. Hij veranderde zichzelf in water, maar zijn lichaamsvorm bleef staan. De rots ging erdoorheen, omdat het water was. Je hoorde Ugatsu's lach nu, en de boomerang ging ook door het water heen. Hij maakte de Hydrification Technique weer ongedaan, maar was vergeten dat de Boomerang altijd terug kwam. De Boomerang schoot langs Ugatsu's nek en keel, en liet een diepe snee daarachter. Ugatsu moest zich hierdoor terugtrekken, en deed dat dus ook. ''Ik krijg je ooit nog wel, Satsuji. En jij ook, verdoemde meid die je bent!'' zei Ugatsu kwaad, waardoor hij zichzelf weer in een hoopje water veranderde, en zichzelf terug door beide ingestorte ingangen bewoog. Hij kwam weer buiten terecht, en haalde een ''Medicine Pill'' uit zijn zak. Ooit had hij deze op de Zwarte Markt gekocht, dus dan kon hij het maar beter gebruiken. Hij slikte het door, en hij voelde de wond al niet meer bloedde. De wond op zijn wang was tevens al gestopt met bloeden. Hij besloot om terug te gaan, en ze zijn geheime kracht te laten zien. ''Tijd om wat mensen te laten smelten.. Hehe.''

- Satsuji, ik neem aan dat je Dakotah's mail hebt gelezen. Na deze post dan maar wachten?